Ventana Wildernis

Hallo daar,

Dit keer een kort verslagje, mijn project was namelijk maar 4 dagen lang.

Afgelopen dinsdagochtend vroeg vertrokken we richting het zuiden, naar het national forrest Ventana, in de buurt van Monterrey.
En de weg daarnaartoe was fantastisch! We reden over de bekende highway tussen San Francisco en Los Angeles waar iedereen altijd dolenthousiast over is, en ik snap nu wel waarom. Prachtige uitzichten over de rotskusten, kleine eilandjes voor de kust en bergtoppen aan de andere kant. Dit schijnt ook een van de mooiste en bekendste wegen van Amerika te zijn. Daarbijkomend reden we door de woonplaats van Clint Eastwood(we probeerden hem uiteraard ergens te spotten maar de beste man was nergens te bekennen).

Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats konden we beginnen aan onze 4 mijl lange hike naar het kamp. Maar niet voordat we allemaal verzadigd waren met een lading pannen, eten, wasgerei, gastankjes, al het gereedschap, helmen en nog wat andere troep.
Geloof me, het is behoorlijk zwaar om 4 mijl nonstop(zeer) stijl de bergen in te lopen met zo'n 15/20 kg op je rug. Maar we hebben het toch gedaan.
Ons kamp was erg vochtig omdat we in een soort vallei zaten waar de zon maar 3 uur per dag schijnt. Vuur maken was dan ook erg lastig maar het is ons alle dagen gelukt:)

Het werk dat we moesten doen was in tegenstelling tot een dagelijkse lange hike erg simpel: 'brushing'. Dat komt gewoon neer op het pad voor de wandelaars vrijmaken van alle planten die er binnen armbereik groeien. Het was niet veel werk omdat we al de 2e crew waren die aan datzelfde pad werkte dus we konden het rustig aan doen. De donderdag was eigenlijk de zwaarste dag. We namen alvast wat spullen mee tijdens het werk omdat we naar de bus toe werkte, dus toen we daar aan het einde van de dag aankwamen konden we daar gelijk wat spullen achterlaten.
We hebben die dag dus die 4 mijl(en zelfs een beetje verder de andere kant op) op en neer gehiked(dat kwam dus ongeveer neer op 16 km) en we waren ook zeer blij toen we savonds het kamp weer wisten te bereiken.

Vrijdag stelde weinig voor. We pakten smorgens onze spullen en vertrokken richting de bus en kwamen rond een uur of 2 weer terug aan in Santa Cruz, waar we nog net op tijd waren om ons bij een groep aan te sluiten die richting het strand ging. Dus die ochtend lag ik nog in een vrieskoude tent, en dezelfde middag lag ik te bakken aan het strand. Grappig hoe tegenstrijdig dat hier kan zijn.

Geloof me mensen, als je zo'n 'in the middle of nowhere' avontuur meemaakt ga je je douche, elektriciteit, wc'tje, en andere luxe wel een stuk meer waarderen haha.

De Groeten vanuit cowboyland,
Kyle